Caramella

Hallokes, ik ben Caramella en werd samen met mijn drie andere siblings letterlijk van een container geplukt. Onze eerste maanden gingen niet over rozen : we hadden geen beschutte plek en moesten leven van afval. We werden ook overal weggejaagd omdat we vies waren en schooiden. Gelukkig zijn we nu beter af bij ons pleegmens. Hoewel ik jullie niet hoef te vertellen dat mijn vertrouwen in de mens een enorme deuk heeft gehad. Maar… in de juiste handen smelt ik als was. Een van mijn broers heeft reeds een gouden mandje gevonden en die heeft zich ontplooit tot de grootste knuffelbeer.  Wel, ik wil zijn voorbeeld volgen! Ik ben bang, maar in een rustige omgeving kom ik naar je toe. Als je daar kan bewijzen dat je het goed met me voor hebt en me niet onmiddellijk aanhaalt, ontdooi ik snel. Ik kan je ook een geheimpje vertellen dat ik voor eten veel doe! In het begin begon ik altijd luid te roepen “Jeujh, eten!!!”, maar dat ben ik een beetje afgeleerd omdat ons pleegmens ons blijkbaar elke dag  eten geeft. Je ziet aan mij dat ik niet de beste start gehad heb in mijn eerste weken. Ik ben een heel klein katje. Maar hé, dat geeft jou dan weer het idee dat je levenslang een prachtig kitten in huis hebt. Ik zoek dus een gouden mandje bij mensen die wel wat ervaring hebben met katten.  Want ik zie er klein en schattig uit (en dat ben ik ook) maar ik hou er niet van om betutteld te worden. Ik wil de nodige ruimte, geduld en stimulatie voelen die ik nodig heb om verder te ontplooien. Denk jij dat jij dit kan? Dan zou ik heel graag met jou eens kennis maken! Je mag jezelf dan voorstellen aan mijn pleegmens via heidi.smekens@gmail.com en wie weet kunnen we dan eens daten? Ciaokes miauwkes!